bereizgarri

iz. eta izond. Bereizten duena, zerbaiti berezitasuna ematen diona. Hizkuntza da giza talde baten markarik bereizgarriena. • ezaugarri bereizgarri. HIZKL. Fonema bat gauzatzean bera agertzeak ala ez agertzeak esanahizko unitatearen zentzu-aldaketa dakarren ezaugarria. Adib., /r/ eta /l/ bereizten dituen ezaugarria bereizgarria da hizkuntza askotan; ez ordea japonieran, non edozein hitzetan jar baitaiteke /r/ /l/-ren ordez, eta alderantziz, inolako esanahi aldaketarik gertatu gabe.



Atzera