irin

iz. Gariaren edo gainerako laboreen alea (bereziki alearen mamia) ehoz ateratzen den hauts-modukoa, elikagaiak egiteko edo janariak prestatzeko erabiltzen dena. Gari-, baba-irina. • irin integral. Bahetik iragan ez dena, zahia kendu ez zaiona. || irin zuri. Alea eho ondoren bahetutakoa. || lore-irin. Ik. polen.



Atzera