organiko

izond. 1. Organoarena edo organoei dagokiena; organoak dituena, organotan antolatua. Egitura organikoa. 2. Izaki bizidunei dagokiena edo haietatik datorrena. Materia organikoa. 3. Elkargo edo korporazioen eraketa nahiz funtzioei dagokiena. 4. KIM. Karbonoa duen substantzia (hala ere, horietako batzuk ez-organikotzat jo ohi dira: CO, CO, karbonatoak, etab.); direlako substantziak aztertzen dituen kimikaren adarra. 5. MED. Gaixotasun edo asaldurez mintzatuz, organo bateko edo gehiagoko lesioen ondoriozkoa dena (funtzional-ari kontrajarria). • lege organiko. Ik. lege.



Atzera