dotore

1. izond. Itxuren, moldeen, jazkeren edo apainduren egokitasunagatik nabarmentzen dena; apaina, ona. Emakume dotorea. Idazle dotorea. 2. izond. Ona, bikaina. Afari dotorea egin zuen norbaiten lepora. 3. adb. Dotoretasunez; oso ondo, bikain. Oso dotore etorri zaigu bi alkandora jantzita. Dotore afaldu genuen. 4. Ik. doktore.



Atzera