damu

iz. 1. Hobenak errudunarengan, ezbeharrak pairatzailearengan eragiten duen atsekabea. Bekatuen damua. 2. (Ipar.) Kaltea; iraina. Hainbat kalteren eta damuren hasten den alfertasuna. • DAMU EMAN. Norbaitengan damua, pena sortarazi. || DAMU GAITZIK. (Batez ere Ipar.) Damurik. || DAMU HARTU. Gauza bat galtzen duzunean damu hartzen duzu. || DAMUTAN EGON. Damu izan.



Atzera