dielektriko

FIS. 1. iz. Korronte elektrikoa garraiatzeko elektroi askerik ez duen eta beraz isolatzailea den substantzia. Eremu elektriko baten eraginpean polarizatu egiten dira. 2. izond. Horrelako ezaugarriak dituen substantzia; ezaugarri horiei dagokiena. • konstante dielektriko. Ik. permitibitate (erlatibo).



Atzera