geldi

1. izond. Higidurarik gabea edo ia higidurarik gabea. Ur geldia bezain bare. 2. izond. Gauzak astiro egiten dituena. Neskame zintzoa baina geldia. 3. adb. Geldirik, higitu edo jardun gabe. Mihia geldi zeukala. 4. adb. Astiro, geldiro. Zamaria geldi doa. • GELDI EGON. Geldirik egon. Hago geldi! || GELDI-GELDI. 1. Erabat geldirik. Geldi-geldi geratu zen. 2. Astiro-astiro. Heldu zen gaua geldi-geldi.



Atzera