giro

iz. 1. Atmosferaren egoera; eguraldia, ingurunetzat hartua. Udaberriko giro epela. Mahastiak landatzeko giro egokiena. 2. Toki batean hautematen diren eta pertsonarengan eragina izaten duten inguru-baldintzen multzoa, bertako jarduera, pertsonen jarrera, eta bestelako ezaugarriek baldintzatua. Erdal giroan bizi zelako. Giro ederra zegoen taberna hartan. • GIRO IZAN (edo EGON). Giro egokia, ona izan (egon). Ez zen giro etxe hartan; bazen zer esana, egonezina, buruhaustea franko.



Atzera