gose

1. iz. Jateko beharra, nahia edo gogoa. Barau hau bukatu eta aurkitu zen gosez hagitz ahuldua. 2. iz. (hed.) Desira bizia, grinatsua. 3. izond. Gose dena. Txerri goseak ezkurra amets. • GOSE IZAN. da ad. Jateko beharra edo gogoa izan; nahi bizia izan. Zeren gose izan naiz eta ez didazue eman jatera. || GOSEA EGIN. zaio ad. Gosetu. || GOSEAK EGON. Gose izan.



Atzera