hartaratu

da/du ad. Aipatu den zerbaitetara heldu, eraman; zerbaiterako erabakia hartu; zerbaitetara behartu, bultzatu. Ez zen nire xedea herri hartan gelditzea; baina ustekabe batek hartaratu gintuen. Lehen hartaratu, eta orain bere hitza jan! Bertsolariak, neurriak eta errimak hartaraturik, nahi ez lituzkeen akatsak egiten ditu. • HARTARAZ GERO. Hartara helduz gero; aipatutakoa gertatuz gero. Behin hartaraz gero ni ere ez nengoen isiltzeko.



Atzera