hirutasun

iz. 1. (maiusk.) ERL. Kristau-erlijioan, Jainko bakarra eta zatiezina osatzen duten hiru pertsona desberdinen batasunaren dogma eta misterioa; hiru pertsonako Jainko bakar hori. Hirutasun Santua, Aita, Semea eta Espiritu Santua. 2. Osotasuna eratzen duten hiru elementuren nolakotasuna; osotasun hori bera.



Atzera