hosto

iz. BOT. Landareen zurtoin eta adarretan hazten diren organo gehienetan orrikara eta berdeetako bakoitza. • hosto erorkor. Zuhaitz eta zuhaixkez mintzatuz, urte-sasoi hotza edo lehorra iristen denean hostoak galtzen dituena. || hosto iraunkor. Zuhaitz eta zuhaixkez mintzatuz, urte guztian hosto berdeak dituena. || lore-hosto. Ik. antofilo. • HOSTOA GALDU. Zuhaitz edo zuhaixken hostoak bere euskarritik askatu eta erori, bereziki urte-sasoi desegokia (gurean udazken-negua) hostorik gabe iragaten duten zuhaitzen kasuan.



Atzera