inora

adb. 1. Ez toki batera, ez bestera (ezezkoak diren testuinguruetan). Horrela ez goaz inora; errekara goaz hobeki esan. 2. Tokiren batera, norabait (ezezkoak ez diren testuinguruetan). Oporretan inora joatekotan, Parisera joango nintzateke. • INORARIK GABE. Noraezean. Hizkuntza inorarik gabe besoz eta zangoz katigatuta uzten zuela.



Atzera