jenio

iz. 1. (Heg.) (herr.) Adiurrea, izaera. Zezen bat atera da, jenioz bizia. 2. Pertsona baten neurriz kanpoko inteligentzia edo talentua, gauza berri eta miresgarriak sortzeko gaitasuna ematen diona; gaitasun hori duen pertsona.



Atzera