nora

1. gald. (adb.) Zein tokitara. Nora joan? Ez dakizue nondik datorren, ez nora doan. 2. Dagokion aditzak bait- edo -(e)n atzizkia duela, aurretik duen perpausaren menpeko erlatibozko perpausa osatzeko partikula. 3. Huraren saileko erakusle batekin, erlatibozko perpausak osatzeko partikula. Eguzkia nora, zapiak hara. • NORA EDO HARA. Norabait. Gertatzen bazaio egun batzuetarako nora edo hara joan beharra. || NORA GABE. Helbururik gabe, galdu-gordean, noraezean. Erlekumea nora gabe hegan ari denean.



Atzera