subiranotasun
iz. 1. Subiranoa denaren nolakotasuna. 2. POL. Estatuari aitortzen zaion goreneko boterea, lurralde nazionalarekiko eskuduntza esklusiboa ematen diona eta nazioartean, bere araudiek mugatzen ez dioten neurrian, independentzia ematen diona. 3. ZUZ. Zenbait botereren ezaugarria, beste boterekiko menpekotasunik ez izatean eta, beraz, autoritaterik gorena izatean datzana.
Atzera