aparte

adb. (Dagokion izen-sintagma, -tik atzizkiaz gehienetan). 1. Esandakoaz gain, esandakoa alde batera utzita. Hortik aparte gizon ona da. 2. Bereizirik. Baina non biziko naiz zugandik aparte. 3. Urruti. Apartetik ekarria. 4. Salbu, izan ezik. Bizia aparte, dena galdu zuten. • APARTEAN. Urruti. Ehiztari bat ez zegoen oso apartean.



Atzera