aurkitu

1. du ad. Bilatzen ez den zerbait ikusi edo aurrean gertatu, norbaitekin suertatu. Jausi da zerutik harria, aurkitu du Lastur-en dorre berria. 2. du ad. Bilatzen dena ikusi, non den jakin, lortu. Bilatu du baina ez du aurkitu. 3. du ad. Inork ezagutzen ez zuen zerbaiten aurreneko berri jakin. Rontgen-ek X izpiak aurkitu zituen. 4. da ad. Egoera jakin batean suertatu. Premia, tentazio edo arriskuren batean aurkitzen garenean.



Atzera