bereganatu

1. du ad. Beregana ekarri, bere egin, bere bihurtu. Jabea hil barik, ezin izan zituen bereganatu haren lurrak. Haren bertute handiak azkenerako guztien bihotzak bereganatu zituen. 2. da ad. Nor beregana etorri (konortea edo galdu duena). Korde gabe geratu zen eta ez zen beregana egun osoan.



Atzera