bururatu

1. zaio/du ad. Gogoratu, oroitu. Oraintxe bururatu zait gertatu zitzaidana. Bururatu ditut zure kontra egindako gaiztakeriak. 2. du ad. Buruan jantzi; buru gainean jarri. Halakotz, hik, Zalgiz, euskaldun poeta, burura behar duk erramu-boneta. 3. zaio ad. Otu, buruan sortu. Haren bila joatea bururatu zitzaion. 4. du ad. Buru eman, amaitu, gauzatu. Orain arte, ordea, ez du asmo hori bururatzeko biderik izan.



Atzera