errendatu

(Ipar.) (zah.) 1. du ad. Eman, itzuli. Laudorioak errendatzen dizkizut, ene Jauna. 2. da/du ad. Bilakatu. Beren faltaz errendatu dira on-behar. 3. da ad. Errenditu. Jainkoaren borondateari errendatua egotea.



Atzera