eskas

1. izond. (Ipar.) Gabezia duena, gabea. Nagia beti da behar, eskas eta erromes. 2. izond. Ezdeusa. Horren ondoan beste guztiak eskas eta ezerez baitira. 3. izond. eta adb. (Heg.) Urria; urri. Diruz eskas dabil. 4. izond. (Heg.) Behar adina on, egoki, etab. ez dena. Bizimodu eskasa. 5. iz. Eskasia, gabezia, eza. Bai egiazki ageri dela gaur Xalbadorren eskasa! 6. HEZK. Ik. gutxiegi. 7. iz. KIR. Pilota-kantxan, pilotak jo beharreko eremuak mugatzen dituen marra edo txapetako bakoitza. Falta eta pasakoak sakean bakarrik dute eragina, besteek eragin iraunkorra dute. • ESKAS IZAN. (batez ere Ipar.) da/du ad. Falta izan. Emaiguzu eskas duguna. Euskaraz anitz hitz eskas direla. Zentzuz eskas direnak.



Atzera