jabe

iz. 1. Zerbaitekiko, delako hori berea duena. Etxearen jabea. Mahasti-jabea. 2. (hed.) Zerbaitekiko, delako hori bere menpean duena. Musikagile harrigarria, orkestratzearen jabe zen, inor ez bezala. • NOR BERE BURUAREN JABE IZAN. Inoren menpekotasunik ez izan.



Atzera