sintagma

iz. HIZKL. Perpausaren oinarrizko osagaia, barne-egitura duena eta perpausean hainbat funtzio sintaktiko bete ditzakeena. • aditz-sintagma. Aditza ardatz duena, perpausaren arartegabeko osagai dena. || izen-sintagma. Izena ardatz duena eta perpausean dagokion kasu-atzizkiaz horniturik hainbat funtzio bete ditzakeena (subjektu, objektu zuzen, zeharkako objektu, adberbio, etab.); perpausean, aditz-sintagmaren aditzari dagokion subjektua adierazten duen sintagma, perpausaren arartegabeko osagai dena (aditz-motaren arabera, nor edo nork kasu-atzizkia darama).



Atzera