hurbildu

1. da/du ad. Hurbil edo hurbilago etorri edo jarri. Ni haatik ez naiz sekula gorengo gailur horietara hurbildu. Negarrez hurbildu zen nigana. Hurbildu zuen burua hormara eta bertan gelditu zen lo. Edontzia ezpainetara hurbilduz. 2. da ad. Bi (edo gehiago) marra, bide, etab. puntu batean elkartu. • HURBILTZEKO(RIK) ERE. (Ipar.) Ezta gutxiago ere (ezezkako esaldietan erabilia). Tenplu berria ez zen, hurbiltzeko ere, Salomonek eginarazi zuenaren heinekoa.



Atzera