ordain

1. iz. Zerbaiten truke edo baliokidetzat ematen edo hartzen dena. Edozein langileri zor zaio bere lanaren ordaina. 2. iz. (batez ere Ipar.) Ordekoa, ordezkaria; ondorengoa. Esneko hortzen ordainak. 3. adb. Ordez. Norbaitek hartzen du, honen ordain, saritzat emana izan zaion makila zilarreztatua. • ORDAINETAN. Ordain moduan; ordainez. Odolkiak ordainetan eman. || ORDAINEZ. Ordain moduan.



Atzera