alferrik

adb. 1. Inolako balio, fruitu edo ondoriorik gabe. Saiatzen da baina alferrik. Alfer-alferrik. 2. Alferkerian. • ALFERRIK EGON. Alfer egon eta alferlana egin, biak berdin. || ALFERRIK GALDU. Zerbait erabili ezin dela, txar- edo zahar-itxura duela gertatu edo utzi. Alkandora lisibatan sartu eta alferrik galdu du. || ALFERRIK IZAN. Alferrik da hartan saiatzea.



Atzera