ertz

iz. 1. Azal edo irekidura baten muga-lerroa. Txarroaren ertza. 2. MAT. Poliedro baten bi aurpegiren arteko ebakidurak osatzen duen lerroa edo zuzenkia. • ertz bizi. ARKIT. Biribildu gabeko ertza; ertza bera osatzen duten bi gainazalen arteko lerroa doi-doi markatzen duena.



Atzera