galtzaile

iz. eta izond. 1. Galtzen duena, bereziki joko, lehiaketa edo borroka batean. Gerran galtzaileak ez du inoiz arrazoirik. 2. Norbait edo zerbait galtzen, hondatzen edo suntsitzen duena. Osaba izan zuen horrek bere galtzaile nagusia.



Atzera