gogoko

izond. Gogoari atsegin gertatzen zaiona. (-en kasu-atzizkia hartu duen izen-sintagmaren ondoan maiz). Ez nau bere gogoko. Gauza gogoko eta gozoak soilik janez. • GOGOKO IZAN. (batez ere du ad.) Atsegin izan. Gogokoago zituen liberalak karlistak baino.



Atzera