soilik

adb. 1. Era soilean; landare, ile edo gehiegizko elementurik gabe. 2. Eta ez besterik, eta ez gehiago, eta ez bestetan, etab.; bakarrik. Zazpi pertsona espero genituen eta hiru soilik etorri dira. Joan zirela soilik dizipuluak. • SOIL-SOILIK. Soiliken indargarria. Hor egotea gustatzen zaidala esan dut nik soil-soilik.



Atzera