higuindu

1. zaio/du ad. Higuina eman, higuingarri gertatu. Bere hitz leun gezurrezkoez higuindu gaitu betiko. Zeren janari hartarik beretik betiere jaten baitzuten, hain higuindu zitzaien non jaterakoan goragalea etortzen baitzitzaien. 2. du ad. Gorrotatu. Higuintzen dut neure burua.



Atzera