leun

izond. 1. Larruazalez, gainazalez mintzatuz, kozkorrik edo zimurrik ez duena, latza ez dena; apaingarririk ez duena. Larru lodi leunezko gerrikoa. Harri leun-leunak. Kapitel leuna. 2. Aldapa edo maldarik gabeko lur-saila; eremu laua. 3. Laztasunik edo gogortasunik ez duelako sentimenei atsegin zaiena. Ile leuneko aberea. Mintzatzea da aurrenik; leun mintzatzea atzerago dator. Soinu leuna.



Atzera