tabu

iz. 1. ANTR. Egozten zaion izaera lohia edo sakratua dela medio, izaki, objektu edo ekintza batekiko ezartzen den debeku erlijiosoa; gaitzespen edo debeku hau jasotzen duena. 2. (hed.) Jatorri sozial eta morala duen debekua edo gaitzespena. Sexua tabu izan da gure artean oraino.



Atzera