korronte
iz. 1. Puntu batetik bestera higitzen den fluido-masaren fluxua; norantza berean mugitzen den partikula-multzoa. Ur-korrontea. Aire-korrontea. 2. (hed.) Pentsamendu- edo sentimendu-joera, mugimendua. Literatur korrontea. • ihes-korronte. ELEKTR. Zirkuitu elektrikoetan, isolamendu-akatsagatik, lurrera edo masara zuzenean doan korrontea. || itsas korronte. Norabide eta abiadura jakin batean higitzen den itsasoko ur-masa. || korronte alterno. ELEKTR. Periodikoki norantzaz eta intentsitatez aldatzen den korronte elektrikoa. || korronte elektriko. ELEKTR. Eroale baten bi punturen artean potentzial-diferentzia dagoenean, bi puntu horien artean sortzen den karga elektrikoaren higidura. || korronte zuzen. ELEKTR. Norantzaz aldatzen ez den korronte elektrikoa. • KORRONTEZ KONTRA. 1. Korronte nagusiaren kontrako norantzan. 2. (hed.) Ohizkoa den edo oro har onarturik dagoenaren kontrako eran.
Korronte alternoko zirkuitu sinpleak
Atzera