ohi

1. Aditzari dagokion ekintza maiz gertatzen delako zentzua ezartzen dion partikula (aditz laguntzailearen eta forma trinkoen aurre-aurrean ezartzen da, omen eta kideko partikulak soilik tarteka daitezkeela; batzuetan aditza ezabaturik; erlatibozko ezezko perpausetan, ezen aurrean). Abereen gaitzik gehienak arduragabetasunetik ohi datoz. Honelako zabarkeriak gertatu ohi omen dira lehenengo mailako handikien artean. Inon ikusten ohi ez dena. Kezkati aurkitu dut, ohi ez bezala. 2. Kargu, lanbide, egoera zibil, etab. adierazten duen izen baten ondo-ondoan, izana adierazteko partikula. Elkargoko lehendakari ohia.



Atzera