harmonia

iz. 1. Elkarrekin ondo egokitzen diren soinuen multzoa. 2. MUS. Akordeen osaketa, konbinazio eta modulazioaz diharduen teknika eta arte musikala. 3. (hed.) Multzo bateko elementuen arteko komunztadura; pertsonen arteko sentimendu- eta ideia-komunztadura; istilurik gabeko harreman-egoera orekatua. Koloreen harmonia. • harmonia fonetiko. HIZKL. Asimilazio-mota, kontsonante edo bokal baten tinbrea hurbil duen beste elementu foniko baten antzekoa egitean datzana.



Atzera