herabe

1. izond. Lotsak, nagitasunak, beldurrak edo gogaitasunak eraginik, zerbaitetarako edo oro har, gogorik edo adorerik agertzen ez duena. Erakuts bertute; ez egon herabe. Apaiz isila zen, aski herabea, baina bere apaiz-lan guztiak arta handienarekin egiten zituena. 2. iz. Herabetasuna. Euskaldunak, izan dadin gizon ala emazte, badu halako herabe bat amodiozko zerez mintzatzeko.



Atzera