landa

1. iz. Lantzeko on den lur-eremua. Ibar zabal, landa zelai eta haran handietara. 2. iz. Eraiki gabeko lur-eremua, herritik edo hiritik at dagoena. Landako abereak. Etxeko nagusia eta landako langileak. 3. adb. Kanpo, at (¯, -ra, -n atzizkiez eta postposizioan, dagokion izen-sintagmak -tik edo -z kasu-atzizkiak hartzen dituela). Zeruaz eta infernuaz landara, bada beste lekurik? Ezkontzaz landan. „ano-antzekoa izateaz landa, badu beste makur nabarmena. • landa-lan. Ik. lan. || landa-turismo. Ik. turismo.



Atzera