beheiti

1. adb. (Ipar. eta GN) Behera, beherantz (bakarrik edo postposizioan, dagokion izen-sintagmak -tik kasu-atzizkia hartzen duela). Beheiti nintzen jaitsi. Leihotik beheiti bota zituen. 2. iz. (GN) Behea, behealdea. Beheitian dauzkate bulegoak eta lehenbiziko bizitzan Jean Pierre Jauna bizi da. • GOITI-BEHEITI. (pl.) Gora-beherak. Bizitzaren goiti-beheitiak.



Atzera