borrokatu

1. da ad. Borroka egin. Alemaniarren aurka gogor borrokatu zen. 2. du ad. Norbait edo zerbaiten kontra (nor kasuan) borroka egin; garaitu. Etxeko seme maiorazgoak aita borrokatu behar zuen ezkontzeko. Txakur hark otsoak ere borrokatzen zituen.



Atzera