kulunka

1. iz. Oreka-puntu edo -ardatzari buruz alde batera eta besterako higidura. Sehaskaren kulunkan entzun zituen olerki ukigarri haiek. 2. iz. Kulunkatzen den tresna, zabua, trapezioa. 3. adb. Kulunkatuz. Oraino kulunka gabiltza uhinetan. • KULUNKAN. Kulunka, kulunkatuz.



Atzera